Gerardus Magazine 2018-1

2018-1

TEN SLOTTE

De grote jas ...

Beste lezer

Sinds de redemptoristen zich 182 jaar geleden vestigden in Wittem, is het klooster uitgegroeid, eerst tot een studiehuis van formaat, en nu bijna een eeuw lang tot een drukbezochte bedevaartplaats. Dankzij het grote kloostercomplex konden we een veelzijdig pastoraal activiteitencentrum worden: een pelgrimsoord in de brede zin van het woord.

Daar kunnen we trots op zijn, maar het heeft nu ook zijn zorgelijke kanten. De ‘ziel’ van het geheel, de communiteit, wordt kleiner en is sterk aan het vergrijzen. Het gebouw is een erg ruime jas geworden! Ook het financieel draagvlak is wankel. We zijn dankbaar dat zeer velen, waaronder ook vele lezers van dit magazine, Wittem een goed hart toedragen en al die jaren tot op vandaag het klooster ruimhartig steunen. Maar onderhoud en beheer van zo’n groot gebouw brengen hoge kosten met zich mee. En door het gestaag dalend aantal kerkbezoekers en de vergrijzing van mensen die vanouds het klooster financieel steunen, nemen die inkomsten af. De begroting laat daarom elk jaar rode cijfers zien. Het bestuur van de redemptoristen stelt alles in het werk om die tekorten uit andere bronnen te dekken. Maar dat kan zo niet doorgaan, want ook elders staan de inkomsten onder druk en nemen de uitgaven toe!

In de afgelopen jaren hebben we ons best gedaan om voor Klooster Wittem nieuwe inkomstenbronnen te vinden, bijvoorbeeld door verhuur van leegstaande ruimtes of de inrichting van een ‘kloosterhotel’. Maar daarvoor zijn forse investeringen nodig die op langere termijn niet terug te verdienen zijn. Hoop op een aanzienlijke externe bijdrage in de financiering is niet realistisch gebleken.

Overal moeten kerken en kloosters sluiten. Wij hopen dat het met Wittem niet zover hoeft te komen; de pastorale betekenis van kerk en klooster is daarvoor te belangrijk. Wel is de vraag of we daarbij in de toekomst het hele gebouw nodig hebben, met alle financiële lasten van dien. We gaan nu de toekomst van Klooster Wittem bekijken vanuit een nieuw uitgangspunt: dat het grootste deel van het kloostercomplex wordt afgestoten. Wat is dan nodig om de wezenlijke taken van Klooster Wittem voort te zetten? We vermoeden dat met een concentratie op het linkerdeel van het bouwcomplex, de ruimtes direct rond de kerk, bedevaart, liturgie en pastoraat niet aan dynamiek hoeven in te boeten.

Uitgangspunt is ook dat er een religieuze gemeenschap moet blijven, ook al zal het aandeel van paters slechts bescheiden zijn. Waar kan zo’n gemeenschap ruimte vinden?

Alles wat er nu moet gebeuren, zal tijd vragen. Er moet zorgvuldig gezocht worden naar een nieuwe eigenaar van het hoofdgebouw en omliggend terrein, waarmee –naar wij hopen- een goede samenwerking kan worden opgebouwd.

Kortom: Klooster Wittem gaat door, zij het in een geconcentreerde vorm. De communiteit, het personeel en de vrijwilligers blijven zich ervoor inzetten dat ‘Wittem’ een ‘pleisterplaats voor de ziel’ blijft, waar mensen van dichtbij en veraf nog vele jaren troost en inspiratie vinden. Wij danken u bij voorbaat voor de steun en de sympathie die we ook in de toekomst van u mogen ondervinden.

Wittem, december 2017

p. Henk Erinkveld CSsR, rector Klooster Wittem