Gerardus Magazine 2018-5

2018-5

Redemptoristen in Indonesi?

Echo's uit Flores, tweede redemptoristeneiland

Pater Hermann May is een Duitse redemptorist die al sinds 1976 op het eiland Sumba woont en werkt. Op dit eiland zijn Duitse redemptoristen hun missie begonnen. Het is nog altijd hun centrale plek. Op het westelijk deel ervan ligt het noviciaat, waar kandidaat- redemptoristen een proeftijd van een jaar doormaken. Regelmatig geeft de 80-jarige pater Hermann daar bezinningsdagen. Hij vertelt in dit nummer over een van zijn ontmoetingen met een novice.

 

Laatst zag ik een schilderij in de zaal waar de novicen voor hun lessen bijeen komen: een portret van de in 2016 overleden novicemeester pater Bernhard Zyzik. Ik vroeg wie het gemaakt had. Een van de zeventien nieuwelingen had het geschilderd: Eduardus Bernardus Lewuk, een jongeman van het eiland Flores. Ik kende hem al. In de koffiepauze spraken we met elkaar. Een paar novicen stonden om ons heen.

 

Er ontspon zich een gesprek over de vraag waarom er zoveel jongemannen van Flores priester bij de redemptoristen willen worden. Want een derde van de novicen blijkt elk jaar weer van dat eiland te komen. Veel geïnteresseerden om priester te worden gaan niet naar de priesteropleiding van het bisdom of naar het grootseminarie van de Steyler missionarissen (SVD). Ze kiezen voor Sumba en de redemptoristen. Waarom?

 

Elk jaar doet een redemptoristenstudent stage in het seminarie van de SVD. Elke stagiair, ook van andere congregaties en van het bisdom, krijgt de gelegenheid zichzelf voor te stellen. En dan blijkt dat de redemptoristen het meest aantrekkelijke aanbod hebben: volksmissies, werken met de meest verlatenen, mensen aan de rand van de kerk en de samenleving, pastoraal werk aangepast aan de lokale omstandigheden, maar ook parochiewerk, liefst in teamverband. Dat een belangrijk deel van de priesters buiten Indonesië aan het werk gaat, zoals in Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, Fiji, Duitsland en Nederland, schrikt niet af, maar spreekt juist tot de verbeelding.

 

Daarom dus was Eduard ook naar Sumba en de redemptoristen gekomen en niet op Flores gebleven, het meest katholieke eiland van Indonesië. Het noviciaat in Sumba ligt bij een cluster van gebouwen van de redemptoristen, o.a. het bestuurscentrum voor Indonesië, het opleidingshuis voor volksmissionarissen en een bureau voor rechtshulp. Daarnaast is er een centrale keuken, zijn er kapellen, een conferentiecentrum, een voetbalveld en het kerkhof voor overleden redemptoristen.

 


Naast sport en ontspanning hebben de novicen een druk programma van gebedstijden, vieringen, bezinning, pastorale bezoeken aan de gevangenis en kinder- en jongerenwerk in parochies in de buurt.
Pater Eduard heeft daarbij dus nog tijd gevonden voor schilderen. Zijn vader is ook kunstschilder en beeldhouwer. De zoon heeft dus het talent blijkbaar niet van een vreemde. De afgelopen tijd heeft Eduard al een aantal zalige en heilige redemptoristen geschilderd. Nog niet alle twintig; sommigen wachten hun beurt nog af. “Eigenlijk vreemd”, zei ik tegen Eduard, “naast al die zaligen en heiligen nu ook pater Bernard. Dat past toch eigenlijk niet?” Maar Eduard reageerde daarop: “Pater Bernard heeft heel veel indruk op mij gemaakt.” “Waarom?” “Hij was een vrolijke en vrome redemptorist, die ons niet alleen van alles leerde over de redemptoristen, hun geschiedenis, hun ‘grote mannen’, maar ook lekker snoepgoed voor ons meenam en grappige verhalen vertelde. En toen ik aan het schilderen was, dacht ik: hij hoort voor mij ook in dat rijtje ‘heilige’ redemptoristen thuis!”

 

We praatten nog wat door en ik vroeg hem: “Hoe zie je je eigen toekomst als redemptorist?” Het antwoord kwam wat aarzelend: “Ik hoop eigenlijk een beetje dat ze bij de redemptoristen ook nog wel een portretschilder of misschien wel een architect kunnen gebruiken.”




Wij vragen dit jaar uw steun voor het aanleggen van een waterleiding naar de afgelegen redemptoristenparochie Sebatik in het noorden van Kalimantan. We schreven erover in het derde nummer van deze jaargang. Maak uw donatie over op banknr NL96 INGB 0001 0424 00 van Klooster Wittem onder vermelding van ‘Project Indonesië’.
Dank u!

P. Herman May C.Ss.R.