2023-2
Redemptoristen Wereldwijd
Verkiezingen in Congo, een avontuur…
In het General Kapittel van de redemptoristen in oktober j.l., werd de 48-jarige Braziliaan Rogerio Gomes tot nieuwe algemeen overste gekozen met naast hem bestuursleden geboortig uit India, Polen, Niger, Colombia, Vietnam en de VS.
Op dit moment worden overal ter wereld in de provincies en vice-provincies nieuwe kapittels, oversten en hun raden gekozen. Voor een van deze verkiezingen reisde pater Jan Hafmans uit Wittem tien dagen voor Kerstmis naar de DR Congo. Als provinciaal van de St. Clemensprovincie, waarmee Congo als viceprovincie verbonden is, moest hij deze verkiezingen voorbereiden en begeleiden. Hij vertelt.
“Nadat ik gelukkig weer een visum had gekregen voor Congo, kon ik afreizen, begeleid door de heer José Balmer die in ons kapittel Zwitserland vertegenwoordigt, en als tolk in dit Franstalige land optrad.
Bij aankomst was er juist hevig noodweer geweest met enorme regenbuien. Hoofdverbindingswegen en talloze huizen waren weggespoeld. Er waren meer dan 100 dodelijke slachtoffers. De autorit van de hoofdstad Kinshasa naar onze bestemming kon niet via de hoofdverbindingsweg, maar via allerlei binnenwegen. Hierdoor waren wij zeven in plaats van drie uur onderweg: een echte safaritocht over zandwegen met veel gaten en kuilen.
We kwamen met de Congolese redemptoristen bij elkaar in het vergadercentrum van Kola. Daar woont een kleine communiteit, maar het gebouw bestaat hoofdzakelijk uit appartementen voor overnachtingen en vergaderzalen voor bezinningsbijeenkomsten. We waren met voldoende rechtsgeldig aanwezige leden bijeen. Maar 16 mensen waren verhinderd, o.a. vanwege het moeizame reizen in een land waar de infrastructuur te wensen overlaat.
Het kapittel – als onderdeel van de hele bijeenkomst – duurde slechts één ochtend. Het verslag van het vorige bestuur alsook de verantwoording van de financiën werden gepresenteerd. Daarna ging men over tot de algemene vergadering waarin een nieuwe vice-provinciaal, zijn vicaris, zijn bestuur en tot slot de leden van het kapittel gekozen moesten worden. De regels schrijven voor dat de verkiezingen daarna goedgekeurd moeten worden door de provinciale raad van de St. Clemensprovincie. En tenslotte gaan de uitslagen voor goedkeuring naar de generale overste, pater Rogerio Gomes in Rome. Hij en zijn generale raad hebben de verkiezingen om onbekende redenen niet goedgekeurd. De niet aanwezige leden konden bij volmacht stemmen, maar opmerkelijk is dat 1/3 van hen dat niet gedaan heeft.
Na afloop van de bijeenkomst bracht ik samen met José Balmer nog een bezoek aan diverse projecten, onder andere de uitbreiding van de lagere school in Mbanza Ngungu. Hier maakten we ook een indrukwekkende viering mee.
Omdat de Congolese staat zich niet het lot aantrekt van de armen in het land, proberen de redemptoristen op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, levenskansen en landbouw kleine projecten op te zetten. Gelukkig worden deze projecten goed begeleid, o.a. door redemptoristen van de St. Clemensprovincie en hun partners in de missie. Zie www.clemensactie.be. Zo kunnen de meest verlatenen in de Congo overleven. Ik heb ongelooflijk veel respect voor mijn medebroeders. Onder zeer moeilijke omstandigheden houden zij het evangelische perspectief van hoop en vertrouwen levend.”
Redemptoristen vervolgd in het door Rusland bezet deel van Oekraïne
In de vorige nummer vertelden we over redemptoristen in Oekraïne. Drie van hen waren werkzaam in het deel dat nu door het Russisch leger is bezet. De paters Iwan en Bohdan zijn in november door militairen opgepakt en leven nog altijd in gevangenschap. De derde, pater Oleksandr, vertelt: “Ze hadden het meteen gemunt op onze kerk, die immers Grieks-katholiek is (geünieerd aan Rome, red.) Zeven keer zijn gemaskerde mannen met geweren onze kerk binnengedrongen. Ik werd opgepakt en beschuldigd van het ‘aanstichten van religieus vijandschap’, omdat een Grieks-katholieke priester wordt gezien als vijand van de aan Moskou gelieerde orthodoxe kerk. Ik werd vrijgelaten, maar meteen verbannen. Onze parochianen moesten clandestien Kerstmis vieren, ondergronds, zoals in de dagen van de Sovjet-Unie.”
P. Jan Hafmans