In de zomer van 2010 verbleef pater Teodie Holgado, redemptorist van de Baclaran Church in Manilla, in Wittem. Hij had bij gelegenheid van zijn 25-jarig priesterfeest een sabbatperiode van drie maanden gekregen en mocht deze tijd naar eigen goeddunken invullen. Zo volgde hij in een klooster in Maastricht een cursus iconenschilderen. Daarnaast had hij veelvuldig contact met de Filippijnse gemeenschap, niet alleen in Zuid-Limburg, maar tot ver daarbuiten. In de maand juni van dat jaar nam hij het initiatief om het feest van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand in Wittem te vieren zoals hij dat gewend was in de Filippijnen. Hij nodigde daarvoor de Filippijnse gemeenschappen in Nederland uit en op de bewuste feestdag van 27 juni arriveerde een bus met bedevaartgangers uit Utrecht en Amsterdam. Zo kreeg het feest van OLV van Altijddurende Bijstand in Wittem extra kleur.

 

Het jaar daarna – toen pater Holgado weer naar Manilla was teruggekeerd – kwam de Filippijnse gemeenschap voor de viering van OLV van Altijddurende Bijstand opnieuw in Wittem bij elkaar. Met ondersteuning van Nan Paffen, bedevaartpastor, bereidde een kleine groep de viering met gebeden en gezangen voor. Een kostbare traditie was geboren. En dit jaar is het dan voor de tiende keer dat de Filippijnse gemeenschap op dit Mariafeest samen komt om te bidden, te vieren én samen te eten. Tenminste: als het coronavirus dit niet verhindert… We hopen dus maar dat het feest op zondag 28 juni kan plaatsvinden. 
’s Middags om 14.30 uur begint dan de viering met het bidden en zingen van de Novena. Bij mooi weer vindt die plaats in de zogenaamde tuinkapel in Wittem, waar men in processie vanuit de kerk naartoe trekt. Daarna volgt dan de eucharistieviering waarin sinds enkele jaren pater Patrick Casino MSP voorgaat. Iedereen is daarbij welkom; ook u!

Ik had onlangs een kort interview met deze priester. Hij vertelt het volgende: “Ik ben afkomstig uit het zuiden van de Filippijnen, uit Mindanao, en ben vijf jaar geleden naar Nederland gekomen. Momenteel ben ik pastor in een parochie in Venlo. Mijn congregatie, de Mission Society of the Philippines, heeft mij als missionaris naar Nederland gezonden. Het is niet gemakkelijk, maar ik ervaar het wel als een uitdaging. Medebroeders brachten me in contact met Klooster Wittem en sinds vorig jaar ben ik nog de enige Filippijnse priester die beschikbaar is om voor te gaan als celebrant in de Novena. Ik ben erg blij dat er hier een Filippijnse gemeenschap is die trouw blijft aan de toewijding voor OLV van Altijddurende Bijstand, een van de populairste devoties in ons land. De Filippijnse gemeenschap hier in Nederland is er namelijk ook trots op om op deze wijze hun kostbare religiositeit en devotie aan de wereld te tonen”. 

 

 

Voor pater Patrick en de Filippijnse gemeenschap is Wittem dan voor even het ‘Baclaran van Nederland’, want zo vertelt hij: “De sfeer in beide heiligdommen is hetzelfde. De Filippijnse bedevaartgangers voelen zich sterk aangetrokken tot OLV van Altijddurende Bijstand. Zij komen op haar feestdag speciaal voor de eucharistie en voor het aansteken van kaarsen bij de beeltenis van Maria. Men bidt voor de intenties en noden van de Filippijnse gemeenschap. Zo ervaren ze troost en steun.

Maar voor de Filippijnse gemeenschap is het ook kostbaar om na de Novena en de viering samen te eten. Dat hoort er onlosmakelijk bij. We noemen dit in ons land de ‘salo-salo’: Ieder deelt het eten dat men heeft meegebracht. Dat is een wezenlijk gebruik van onze bevolking”.
Inderdaad komen de bedevaartgangers aan het begin van de middag bepakt en beladen met pannen en tassen naar Wittem. Deze maaltijd is ieder jaar één groot feest. De grote refter in het klooster, waar enkele decennia geleden ruim honderd paters aten, is dan gevuld met pratende, etende en lachende mensen.

Wat pater Holgado nu bijna tien jaar geleden is begonnen, vindt nu dus nog ieder jaar plaats. 

 

Tijdens het slotwoord afgelopen jaar werden de paters van Wittem hartelijk bedankt voor de gastvrijheid en noemde men Wittem uitdrukkelijk ‘het Baclaran van Nederland’. Hier mogen we best trots op zijn. Het betekent dat datgene wat voor de Filippijnse gemeenschap heel belangrijk is: steun en troost in het geloof, dat men dat terugvindt op de bedevaartsplek van OLV van Altijddurende Bijstand in Wittem. Dat mogen we koesteren.