De H. Clemens Maria Hofbauer (1751 – 1820) is redemptorist én ‘patroon van hopeloze zaken’. Dit jaar gedenken we zijn 200e sterfdag. In acht miniatuurtjes behandelen we evenzovele aspecten van zijn boeiende en inspirerende leven. Deze keer over zijn laatste periode in Wenen.

Nadat zijn pastorale werk in Warschau was opgeheven, kwam Clemens Hofbauer in 1808 terug naar Wenen. Hier zou hij tot zijn dood blijven wonen en werken. Ook in Wenen waren er nog steeds veel beperkingen voor de Kerk; daarom koos Clemens voor een onopvallend bestaan. Maar op de verschillende plekken waar hij werkte, werd hij gewaardeerd om zijn levenshouding en wijze raad. Hij liet – in een antiklerikale tijd – zien dat geloof en gezond verstand niet tegenstrijdig zijn.
Via enkele vrienden kwam Clemens in contact met een kring van intellectuelen, politici, schrijvers en schilders. De mensen die bij hem op bezoek kwamen en hem zo leerden kennen, raakten onder de indruk van hem.
Hoewel hij niet tot de intelligentsia behoorde, sprak hij tot hun verbeelding; hij had autoriteit en hij wist mensen van verschillend pluimage aan zich te binden. De groep die zo regelmatig bij hem te gast was, werd de ‘Hofbauerkring’ genoemd.
Clemens organiseerde ook bijeenkomsten voor medewerkers, docenten en vooral studenten van de universiteit. De avonden waren geliefd, niet alleen vanwege de boeiende inhoud, maar ook omdat hij steeds zorgde dat er ruimschoots te eten en te drinken was. Clemens bleek een grote aantrekkingskracht te hebben op deze mensen, die spirituele verdieping in hun leven zochten.
Zijn huis werd een plaats waar mensen uit allerlei verschillende milieus elkaar ontmoetten en zo elkaar konden versterken in het nastreven van hun idealen. Verschillende leden van de Hofbauerkring zouden na de dood van Clemens, toen het kerkelijke klimaat verbeterde, een belangrijke bijdrage leveren aan de emancipatie van de katholieken in Wenen.