“Eind mei zal de volgende uitgave verschijnen. Ik hoop en bid dat dan het tij gekeerd is. En dat we ervan geleerd hebben.” Dat schreef ik vorig jaar in het aprilnummer van dit Gerardus Magazine. Wij zijn nu niet een máánd verder, maar meer dan een jáár. En nog steeds is er alle reden tot hopen en bidden, en tot volhouden en geduld hebben… 

Misschien kan deze Gerardus wat afleiding bezorgen. Dat wil zeggen: ons wat afleiden van onze eigen zorgen en ongemakken en ons richten op het wel en wee van anderen. Misschien is ‘verstrooiing’ een beter woord voor deze uitgave, want één duidelijk thema is er niet. Dat is ook niet de opzet met ons magazine. De artikelen verstrooien onze aandacht naar verschillende thema’s.

We beginnen met het mooie bijbelboekje over de slimme en diplomatieke Ester, de joodse koningin van een buitenlandse mogendheid. Er volgen interviews met boeiende en idealistische jonge vrouwen, zoals een Belgisch/Armeense studente ‘communicatie en multimediale design’ uit Grimbergen (bij Brussel) en een pionierster van de Beweging van Sant’Egidio in Amsterdam. Met de bijdragen van de bisschop van Suriname en onze missionaris in Brazilië gaan we verder van huis. Nee, dat zeg ik verkeerd, want met name mgr. Karel Choennie brengt ons juist dichter bij huis: bij de niet zo fraaie geschiedenis die Nederland heeft met de slavernij, die nog altijd doorwerkt in het Suriname van nu.

Daarmee heb ik nog niet alles genoemd wat u in dit nummer te wachten staat. ‘Verstrooiing’ noemde ik dat, maar veel zal hopelijk ook tot bezinning leiden over wat er in onze wereld en in onze eigen omgeving gaande is. En dat is wat we beogen met dit blad.

En ondertussen blijven we volhouden en geduld hebben… Daarom kan ik dit voorwoord eindigen bijna op dezelfde manier als ruim een jaar geleden. Begin juli zal de volgende uitgave verschijnen. Ik hoop en bid dat dan het tij gekeerd is. En dat we ervan geleerd hebben…