Vanuit klooster Wittem zijn er nauwe banden met Oekraïense redemptoristen en de Missionsschwestern die met hen samenwerken. In Oekraïne worden zij redemptoristinnen genoemd. 
In een bewogen toespraak riep pater provinciaal Andriy Rak vanuit Lviv iedereen op om hen te steunen, zowel materieel alsook in gebed. Dat ze de kracht en de moed zouden bewaren om er te zijn voor hun landgenoten in de zware tijd. Hij vertelde verder dat redemptoristen en zusters helpen waar mogelijk: medische zorg voor gewonden, opvang van vluchtelingen in hun kerk, warme maaltijden, een luisterend oor, een troostend en bemoedigend gebed.

Medezuster Ruth Maria Stamborski uit Stadl (D) deed een bewogen oproep en verwoordde wat er in haar en haar medezusters omgaat:
Laten we doen wat mogelijk is …

‘Doe in deze nachtmerrie in ieder geval iets in je directe omgeving. Veel mensen zijn vrijgevig en doneren. Ontelbare mensen helpen bij het sorteren en vervoeren van goederen. Op veel plaatsen gaan mensen de straat op om te demonstreren voor een staakt het vuren en het naleven van internationale rechten. Mensen vangen vluchtelingen op. Op talloze plaatsen, thuis en in het openbaar wordt gebeden, geworsteld, geruzied en gehoopt met God… Ik ben heel erg geraakt door de saamhorigheid tussen mensen, hun medeleven en hun steun. Dit vervult me met dankbaarheid – maar aan de oppervlakte ligt bij mij vooral de woede en machteloosheid.

Ik zou willen dat wij Europeanen niet voor een mens zouden hoeven te buigen!! Ik bid dat de Geest van Vrede een einde mag maken aan deze verschrikkelijke nachtmerrie. Daarom wil ik iedereen uitnodigen om regelmatig met ons samen te komen in de kloostertuin om te bidden voor vrede om op deze wijze onze woede te tonen tegen onrecht en vooral de minachting voor mensen’.