Odette Soens is de draaischijf van de vrijwilligerswerking van de Clemenspoort, het nieuwe pastorale project van de redemptoristen en de Effatagemeenschap in Gent. De grote uitdaging: het centrum volledig op vrijwilligers laten draaien. Is dat niet teveel gevraagd? Dat is buiten Odette gerekend. Ze is net op pensioen na een lange staat van dienst in het sociale en pastorale werk. Ze was vrijgestelde voor de VKAJ, een netwerk van katholieke meisjesgroepen; daarna actief in pastoraal vormingswerk en dan coördinatrice van verschillende initiatieven met armen in de stad Gent. Na haar loopbaan zocht ze een nieuwe uitdaging en vond die in de Clemenspoort als professionele vrijwilliger; de uren durven we niet te tellen.

Odette, wat doe je in de Clemenspoort?

Als lid van het coördinatieteam zorg ik met twee anderen dat daar alles goed loopt. En ‘alles’ is heel wat. Er zijn 15 zelfsturende vrijwilligersteams voor fundraising, onthaal, presentiepastoraal, administratie, Clemenspoort-TV, enz. Mijn opdracht is om deze 80 vrijwilligers te motiveren en te coachen. Ik heb kennismakingsgesprekken met nieuwe vrijwilligers en zoek met hen naar het juiste team. Ik ontvang ook de vele groepen die ruimtes huren bij ons. Dat zijn er inmiddels al tegen de 400. De vrijwilligers zorgen ervoor dat ze goed ontvangen worden en graag terugkomen. Ik geniet als ze blij zijn om de geboden warmte en service. Iemand zei dat hij al 20 jaar vormingswerk organiseert, maar dat hij zich nog nergens zo goed thuis had gevoeld als bij ons. Daar doen we het voor.

Hoe pak je deze vrijwilligersinzet op?

Ik probeer een familiegevoel te scheppen. Is iedereen betrokken bij waar we mee bezig zijn? Wordt iedereen gehoord? Heeft ieder wat hij nodig heeft? Ik kijk naar een organisatie als naar een grote familie. Ik kom zelf uit een groot warm nest. Voor mij zijn vrijwilligers geen medewerkers, maar mijn broers en zussen. Tegelijk hou ik ook van duidelijke afspraken.

Wat me ook bezighoudt, is de zorg voor de allerzwaksten. We werken samen met de Broeders van Liefde, die werkplekken zoeken voor kwetsbare mensen. 10 % van onze vrijwilligers zijn mensen met een beperking. Ik geniet ervan als zij trouw op tijd naar de Clemenspoort komen en goed worden opgevangen door onze valide vrijwilligers. Het geknakte riet niet breken. Ook het onderhoud gebeurt hier met een sociaal bedrijf. Dat is niet altijd eenvoudig. Poetsen is belangrijk. Als de toiletten of de zalen niet netjes zijn, dan dient dat besproken en met het nodige geduld opgevolgd te worden.

Ik geloof in de groeikracht van elke mens. Ik kijk met ogen van vertrouwen naar mijn vrijwilligers, maar ook naar onze gasten. Ik wil niet te vlug mensen ‘pamperen’ maar daag ze ook uit. Soms laat ik mensen stuntelen bij hoe een kassa werkt, maar ben er weer bij op het goede moment. Mooi om te zien hoe mensen groeien dankzij hun volhouden.

Wat is een sterk moment voor jou als vrijwilligerscoach?

Er zijn vele sterke momenten. Ik ben ook lid van de stuurgroep van de Effatagemeenschap. Acht jaar geleden zijn we begonnen met de Clemenspoort en hebben alles meegemaakt van ups en downs. Maar er zijn vele momenten om dankbaar voor te zijn. Je mag het werk van de Geest a.h.w. op de eerste rij meemaken. Ik denk aan mijn vurige speech bij de start van de Clemenspoort. We vertelden mensen waar het in ons project om begonnen is. Ik moest het vrijwilligerswerk in enkele minuten toelichten. Ik had een bijenkorf meegebracht als beeld van onze zelfsturende vrijwilligersteams. In elk team wordt intens samengewerkt en men kiest a.h.w. de eigen koningin. Als coach ben ik een imker die zorg draagt voor al die bijenkorven. Diezelfde avond nog meldden zich verschillende vrijwilligers aan om in een van de bijenkorven mee te werken.

Of neem de eerste ‘verwenavond’ voor onze vrijwilligers in de Clemenspoort. Velen waren nieuw en maakten hun eerste contact met de grote groep. Er waren frietjes, een vrolijk duo en woorden van dank voor alle inzet. Een warm en hartelijk applaus aan het einde van de avond deed mij veel deugd. Ik ben erg dankbaar voor het vele goede dat aan het ontkiemen is.

Heb je tot slot nog een boodschap voor ons?

Blijf er voor gaan. Laat je leeftijd geen smoes zijn om niets te ondernemen. Vrijwilligerswerk is een mooie invulling van passie hebben voor mensen, zoals die man van Nazareth die had. Maar trek ook gerust je grenzen en wees duidelijk. Zoek vrijwilligerswerk dat aansluit bij wat je graag doet; dan kan je talent nog verder groeien. Je hoeft je niet op te offeren. Weet dat het mooiste altijd vóór je ligt.